Toen de mobiele telefoon onmisbaar werd, waren er mensen die zich zorgen maakten over onze privacy. Al die data - wie belt wie en wanneer - wordt die niet opgeslagen? Welnee, antwoordde de industrie, en zeker niet doorgegeven aan de politie. Gaat u maar lekker slapen.
Even later was er paniek over internetverkeer. Wát?! Kan mijn provider zien welke sites ik besurf? Ja, maar daar doen we niks mee. Welterusten.
Vijftien jaar later weten we wel beter. Justitie heeft vrij inzage in ons surf- en belgedrag, waarvan elke actie netjes wordt opgeslagen. In de nabije toekomst krijgen alle auto’s een kastje dat registreert waar ze rijden, zodat de bestuurders daarvoor kunnen betalen. En de privacy? O, die is prima geregeld. Zelfs heffingssceptici heb ik horen zeggen dat ze er wel op vertrouwen dat de ritgegevens niet in handen van justitie komen.
Slaap lekker. Ons land plaatst dagelijks 2254 telefoontaps, meer dan welk land ter wereld. Ons land legt een database aan van alle vingerafdrukken, via de paspoorten, waar justitie ongeremd in mag rondneuzen. Een autokastje dat precies bijhoudt wie waar is op welk moment, dat is de natte droom van justitieminister Hirsch Ballin (CDA). Ik denk zelfs dat Hirsch Ballin stiekem de ghostwriter is voor zijn fractiegenoot Eurlings (Verkeer).
Uit de recente Nederlandse geschiedenis leren we dat als iets technisch mogelijk is, dit vroeg of laat ingezet wordt. Geen database blijft uit handen van justitie. Wat me telkens verbaast is de sluipende manier waarop overheidsspionage ons dagelijks leven binnensijpelt. Nog vóór ik het in de krant heb kunnen lezen, moet ik op Schiphol al door een full-body-scanner als ik naar Londen vlieg.
Zo zal de data uit onze kilometerkastjes op een dag ineens gekoppeld zijn aan politieregisters. Besef wel: we hebben het hier niet over een bonuskaart die bijhoudt hoeveel pakjes chocomel je koopt.
Ons land krijgt een geavanceerd systeem van bonuskastjes die de verplaatsingen van bijna alle burgers tot op de meter nauwkeurig vastleggen.
Op zo’n land zou de Stasi jaloers zijn.
1 opmerking:
ja ik vraag me ook wel eens af waar dat heengaat. 1984 lijkt steeds meer als een voorbeeldroman te fungeren, dan dat het afschrikt... voor de politici in Nederland tenminste.
als ze dat überhaupt mogen lezen van hun boze God. ik zeg al niets meer, straks breng ik ze nog op ideeën..!
Een reactie posten