Voor columnisten lijken dit gouden dagen, ware het niet dat één bijkomstigheid hun geluk dwarsboomt: in de uren tussen schrijven en publicatie kan de politieke realiteit finaal kantelen.
Wat zal er nu weer allemaal gebeuren tussen mijn sendknop en uw krantenjongen? Ab Klink keert alsnog terug in CDA-fractie. Beatrix benoemt Hilbrand Nawijn tot informateur. PVV trekt gedoogsteun in, tenzij het CDA zich zwart op wit bereid verklaart een paard tot staatssecretaris te kronen. CDA hierover in crisisberaad bijeen.
“Irak heeft al vijf maanden geen regering,” hoorde ik een voice over laatst onheilspellend zeggen. Ik riep tot de Irakezen in mijn tv-scherm: stel je niet aan, kniesoren, wij doen het al zeven maanden zonder, en sindsdien gaat het beter dan ooit.
Ga maar na: de huizenmarkt trekt aan, de werkgelegenheid stijgt, we zijn weg uit Afghanistan, wonnen bijna het WK, roken weer in kleine kroegen, de Rotterdamse Haven draait weer op volle toeren, onze banken presenteren hoopvolle jaarcijfers, en Geert Wilders is veranderd in een doodgewone, behoedzame achterkamertjespoliticus.
Nee, dat demissionaire Balkenende IV is zo gek nog niet.
Toch, het land is ongeduldig, allerlei sectoren staan op pauze: hypotheekverstrekkers, bouwbedrijven, thuiszorg, pensioenfondsen, universiteiten... Allemaal kunnen ze pas verdere toekomstplannen maken als er kabinetsbesluiten zijn.
De afgelopen week leek op de finale van een voetbalwedstrijd waarbij er in blessuretijd alsnog over en weer doelpunten vielen. Gejuich steeg afwisselend op van de rivaliserende tribunes. Precies wat we nodig hebben: de hysterie compleet.
En Beatrix maar door het veld hollen, in haar scheidsrechterbroekje, grensrechter Tjeenk Willink er achteraan. (Trouwens: dat WK voetbal in Nederland en België in 2018? Wel heel optimistisch. Alsof die landen dan al regeringen hebben.)
Intussen zijn buitenlandse krantencommentaren en de Europese Commissievoorzitter Barroso bezorgd over ons. Vanmiddag spreekt waarschijnlijk ook de Paus zich uit. Overmorgen maakt Geert z’n nummertje op Ground Zero. Goed voor weer een weekje trammelant. Gouden dagen voor columnisten en tv-makers, maar allerminst voor’s landsbelang, of op z’n Vlaams: staatszin.
Want wie heeft hier nog zin an?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten