Hier volgt een mededeling voor reizigers die zo nodig tussen zeven en negen uur ’s ochtends massaal in onze treinen willen zitten.
Wij van de NS willen de kaartjes in die spitsuren tien procent duurder maken. Elke dag merken we namelijk weer tot onze stomme verbazing dat de treinen ná negen uur bijna leeg zijn en die daarvóór propvol.
Nu zult u tegenwerpen dat wij al een spitstarief hanteren, omdat uw voordeelurenkaart alleen buiten de spits om geldig is, en dat het spreidingseffect daarvan blijkbaar minimaal is, maar dat is allemaal niet waar.
Misschien zegt u nu gniffelend tegen uw buurman dat dit net zo’n briljant plan is als die supersnelle trein die veel te duur is en daarom bijna leeg tussen Amsterdam en Brussel pendelt. Prijs de prijsbepalers van de spoorwegen, spot u smalend. Ook dat is niet waar. Want het zoutkaartje dan, riposteren wij op onze beurt. Het zoutkaartje! U met uw kortingskaart profiteerde er niet van, maar het zorgde wel voor een overweldigende verplaatsing van 5 (vijf!) procent reizigers van spits naar dal.
Of misschien herinnert u zich nog het experiment dat wij in juni 2008 hielden op het traject Haarlem-Amsterdam. Daar gaf een overweldigende meerderheid van 4 (vier!) procent van de reizigers aan ‘wel wat te voelen voor spitsmijden’.
Het spitskaartplannetje komt uit de koker van de bezuinigingswerkgroepen, maar het is heus niet onze bedoeling om geld te verdienen door u tien procent extra te laten neertellen.
Nee, dat geldt alleen voor reizigers die zo eigenwijs zijn om tussen zeven en negen te reizen. Vraag gewoon aan uw baas of u voortaan om tien of twaalf uur mag beginnen, en aan de school of ze je kinderen wat langer binnenhouden. En regel met uw partner dat zijn of haar werkgever dat ook doet. Simpel toch?
Een achterbakse lastenverzwaring voor hardwerkende, automijdende burgers? Een duwtje naar de auto?Dat is allemaal niet waar. Evenmin als dat uw trein een kwartier vertraging heeft. Hij zal namelijk over vijftien minuten binnenkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten