donderdag 11 september 2008

Kansen


Hoe beroerd de mensheid er aan toe is, zie je het beste door naar haar reclames te kijken. Al die utopische beelden samen vormen een inventaris van haar tekorten en onvervulde dromen. De photoshopparadijzen van soepele jonge huiden, ranke lijven, blinkende gebitten en gelukkige gezinnen zijn een exact fotonegatief van de werkelijkheid: rimpelige vetzakken met slechte tanden en gebroken gezinnen.
Lange tijd dacht ik dat de reclamewereld als enige patent had op dit omkeertrucje, maar het wordt mij steeds duidelijker dat heel veel instanties het graag opvoeren. Niet in de laatste plaats de overheid.
Een voorbeeld. Deze week kwam naar buiten dat in Nederland duizenden hectaren industrie- en bedrijventerrein staan te verpauperen. Het Ministerie van Economische Zaken heeft er een ‘taskforce’ op gezet. Klinkt stoer: taskforce. Je stelt je er Ghostbusters-achtige strijders bij voor die de boel wel even een extreme make over geven. In werkelijkheid zijn het bureauambtenaren die een rapport schrijven. De titel: Kansen voor Kwaliteit.
Kom daar maar eens op. Kansen. Bij dat woord moet je altijd even een mentale omkeermanoeuvre uitvoeren. Kansenjongeren en kanswijken zijn immers de camouflagenamen geworden van de grotestedenproblematiek, zoals gehandicapten ooit ‘mensen met mogelijkheden’ werden.
Wie de pijnpunten van Nederland wil vinden, hoeft alleen maar het woord ‘kansen’ in de zoekschermen van de ministeries in te voeren.
Kansen voor het Nederlandse volksgezondheidsbeleid; Kansen voor duurzaamheid; Kansen voor Innovaties openbaar vervoer Noord-Holland noord. Of een milieuproject van melkveehouders en het Ministerie van Landbouw: Koeien en Kansen.
Alsof al deze verbale schaamlappen nog niet gênant genoeg zijn, uiten al die taskforce-ambtenaren zich louter in zinnen als: “De herprofilering biedt daarentegen zodanige kansen voor waardecreatie dat deze grotendeels financieel sluitend moet kunnen worden gerealiseerd. (…) Het tempo van de inhaalslag zal dan ook omhoog moeten, wil de herstructureringsmoed niet in de schoenen zakken.” (Uit: Kansen voor Kwaliteit)
Eén kans lijkt me levensgroot: dat het woord ‘kans’ in de toekomst alleen nog maar negatieve connotaties heeft en synoniem wordt met ellende, bonje en misère. Daarvan zakt de herstructureringsmoed je in de schoenen.

Geen opmerkingen: